علم امام علی (علیه السلام)
روایات در خصوص علم حضرت فراتر از آن است که قابل توصیف واحصاباشدبرخی به حد تواتر رسیده واز حد گذشته است از جمله :
«انا مدینه العلم وعلی بابها».
عبدالله مسعود روایت کرده است که :رسول خدا صلی الله وعلیه وآله وسلم علی علیه السلام را خواست پس با هم خلوت کردند.چون از نزد پیامبرخارج شداز اودر خصوص آنچه بین اوورسول خدا گذشت پرسیدم فرمودند:
«به من هزار باب از علم آموخت که از هربابی هزار باب دیگر بر من گشاده گشت ».
مهم ترین شاهدعلم حضرت،نهج البلاغه است که شامل خطب،نامه هاوکلمات قصار است .امام خمینی در خصوص نهج البلاغه وقدر وعظمت آن میفرماید:
«واماکتاب نهج البلاغه که نازله روح اوست برای تعلیم وتربیت ما خفتگان در مسیر منیت ودر حجاب خودوخودخواهی خود،معجونی است برای شفاومرهمی است برای دردهای فردی واجتماعی ومجموعه ای است دارای ابعادی به اندازه یک انسان ویک جامعه بزرگ انسانی از زمان صدورآن تا هرچه تاریخ به پیش رودوهر چه جامعه به وجود آیدودولتهاوملتهاتحقق شوند……».
همچنین در جای دیگرمیفرمایند:
«در بعد معارف ،کسی که ادعیه حضرت را ملاحظه کرده باشدونهج البلاغه را بررسی کرده باشد،می داندکه پایه اش روی چه پایه ای هست ؛یعنی آن که معارف قرآن رافهمیده است این بزرگوار است وکسانی که مورد تعلیم او بودندمثل ائمه هدی.
مشاهده شده در فصلنامه تخصص دعا وزیارت پژوهشی ،سال دوم،شماره هشتم،1394ص 170-169
