برخی از نشانه ها که کاربرد بیشتری در گزارش ونگارش دارند،عبارتنداز:
1-نقطه(.)
نشانه قطع رشته صورت وختم کلام است وتوقف کامل را می رساندوپایان یک جمله رااعلام می دارد:امام خمینی (ره)در بهمن 57به ایران آمد.
نقطه بهداز حروفی نیزکه نشانه اختصاری نام هاست ،به کار میرودمانند ای.ب.ام.
2-نشانه یافاصله یاویرگول(،)
در طول رشته کلام هاجاکه معنی مطلب،مکث ودرنگ کوتاهی را اقتضاکند،ویرگول می گذاریم:اگر برادرتان به موقع آمده بود،به احتمال زیادهمراه کاروان به کربلامی رفت.
3-ویرگول بانقطه یا سرکج بانقطه(؛)
نشانه درنگی بلندتراز ویرگول وکوتاه تر از نقطه است ومعمولادر موقعی که جمله تمام شده است،ولی مطلب ادامه دارد،استفاده می شود:عبیدزاکانی دانشمندوارسته ای بود؛ولی چون روح حاکم بر زمان مناسب نبود،حرف خودرا در قالب شوخی ومزاح می گفت.
4-دونقطه (:)
نشانه شرح است واز دونقطه عمودبر هم استفاده می شود.برای توضیح بیشترمطالب به کار میرودونشانه مکثی بلندتراز نقطه است:ساعات حرکت هواپیمای جمهوری اسلامی از تهران به مشهد:تمام ایام هفته ،ساعت 18/30.
5-سه نقطه(…)
به هنگام حذف یک کلمه استفاده می شود:فقر فرهنگی در اجتماع موجب بروز فسادو…می شود.
6-چندنقطه(……)
چندنقطه نشانه ونمایشگرحذف یک یاچندجمله است.خیرات چوکرده ای،بروایمن باش درخانه …………..بس است.
7-تیره بلند(.)
نشانه تفکیک است وبرای قطع مطلب وقیدجمله معترضه به کار می رود:کوهستان ومناظر زیبای آن .واقعاچه باشکوه ودل انگیز است.مرااز درد اعصاب آسوده کرد.
مشاهده شده در کتاب اسرار نویسندگی سیدحسین اسحاقی ص170-171
