برخی از نشانه ها که کاربرد بیشتری در گزارش ونگارش دارند،عبارتنداز:

1-نقطه(.)

نشانه قطع رشته صورت وختم کلام است وتوقف کامل را می رساندوپایان یک جمله رااعلام می دارد:امام خمینی (ره)در بهمن 57به ایران آمد.

نقطه بهداز حروفی نیزکه نشانه اختصاری نام هاست ،به کار میرودمانند ای.ب.ام.

2-نشانه یافاصله یاویرگول(،)

در طول رشته کلام هاجاکه معنی مطلب،مکث ودرنگ کوتاهی را اقتضاکند،ویرگول می گذاریم:اگر برادرتان به موقع آمده بود،به احتمال زیادهمراه کاروان به کربلامی رفت.

3-ویرگول بانقطه یا سرکج بانقطه(؛)

نشانه درنگی بلندتراز ویرگول وکوتاه تر از نقطه است ومعمولادر موقعی که جمله تمام شده است،ولی مطلب ادامه دارد،استفاده می شود:عبیدزاکانی دانشمندوارسته ای بود؛ولی چون روح حاکم بر زمان مناسب نبود،حرف خودرا در قالب شوخی ومزاح می گفت.

4-دونقطه (:)

نشانه شرح است واز دونقطه عمودبر هم استفاده می شود.برای توضیح بیشترمطالب به کار میرودونشانه مکثی بلندتراز نقطه است:ساعات حرکت هواپیمای جمهوری اسلامی از تهران به مشهد:تمام ایام هفته ،ساعت 18/30.

5-سه نقطه(…)

به هنگام حذف یک کلمه استفاده می شود:فقر فرهنگی در اجتماع موجب بروز فسادو…می شود.

6-چندنقطه(……)

چندنقطه نشانه ونمایشگرحذف یک یاچندجمله است.خیرات چوکرده ای،بروایمن باش           درخانه …………..بس است.

7-تیره بلند(.)

نشانه تفکیک است وبرای قطع مطلب وقیدجمله معترضه به کار می رود:کوهستان ومناظر زیبای آن .واقعاچه باشکوه ودل انگیز است.مرااز درد اعصاب آسوده کرد.

مشاهده شده در کتاب اسرار نویسندگی سیدحسین اسحاقی ص170-171