ایرادهای ویرایشی رایجی که معمولا افراد رعایت نمی کنند، عبارتند از:

13. برخی از اشتباه های مرسوم :

1)تنوین با عبارات فارسی به هیچ وجه همراه نمی شود. «مخصوصاَ»درست است، اما «گاهاَ» اشتباه است؛ زیرا «مخصوص» عبارتی است که ریشه عربی دارد.«گاه» واژه ای است که در اصل فارسی است.

2)در عباراتی که از زبان دیگری وارد زبان می شوند،باید به جای حرف T،از «ت»استفاده شود نه«ط»مثل :امپراتور ، نه امپراطور

3)عبارت «برعلیه»اشتباه است وباید نوشته شود«علیه»

4)اشتباه گرفتن «غ»و«ق» در بین نویسندگان زیاددیده می شود که باید دقت بیشتر شود.

5)«علاوه بر»اشتباه است وباید«افزون بر»آورد.«باطرز»اشتباه است وباید «با روش»آورد.

6)در زبان فارسی،اسم هایبی جان با «ها»جمع بسته می شودمثل: کشورها، برنامه ها، قلم ها و…اسم های جاندار با «ان»جمع بسته می شود؛مثل کشاورزان ،مدیران وایرانیان .قاعده کلی در مورد ضمیرهای اشاره هم به این ترتیب است که ضمیرهای این وآن برای اشاره به نزدیک ودور  است.

وقتی به صاحب روح اشاره می کنیم ،به«ان»ووقتی بی روح باشد،با«ها»جمع بسته می شود.مانند اینان،اینها. پس وقتی اشاره ما چند میز است،نمی توانیم بگوییم آنان وزمانی که اشاره مان به گروهی از آدم هاست،نبایدبگوییم آنها.دراین میان،جمع های مکسر نیز خدشهه زیادی به زبان مادری مان وارد کرده است،به طوری که اگر اسم فارسی را جمع مکسر ببندیم ،کاری اشتباه انجام داده ایم. بنابراین ،واژه هایی چون دفاتر،فرامین ومیادین و…نادرست بوده وبهتر آن است که مفرد این کلمات را با«ها»و«ان»جمع ببندیم.

7)وقتی افعال دو جزئی هستند،حتما باید بین آنها از حروف ربط «و»استفاده شود،مثل گفت وگو، رفت وآمد، شست وشو،دیدوبازدید و…پس به کاربردن واژه گفتگو ،جستجو، شستشواشتباه است.

8)به کار بردن وجه وصفی افعال مثل برده، رفته،خورده، دیده، داده، گرفته و…به جای صیغه گذشته فعل هم درست نیست.

9)ضمیر را با مرجعش در یک جا نیاوریم.

اگر انسانی کار خوبی از او سر بزند  : اگر کار خوبی از انسانی سربزند.

10)در جمله از دو واژه پرسشی استفاده نکنیم مانند: آیا چگونه ………؟ آیا چطور………..؟

مشاهده شده در کتاب اسرار نویسندگی، نوشته سید حسین اسحاقی،ص181-190

َََََََََََََََََََََََََََََََ