آنچه از تاریخ ابن کثیر بر می آید اولین مراسم علنی وهمگانی توام با تعطیل نمودن دکانها وبستن بازار و رها کردن دیگر فعالیتها،در روز عاشورای سالار شهیدان از زمان معزالدوله احمد بن بویه دیلمی در نیمه ی اول قرن چهارم هجری متداول گردید وتا انقراض دولت دیالمه ی شیعیان در ده اول محرم در جمیع بلاد رسم تعزیه به جای می آوردند ودر بغدادتا اوایل سلطنت سلجوقی این عمل برقرار بود.

به طوریکه احمدبن ابوالفتح در احسن القصص آورده(به شماره 576در موزه آسیایی)تعزیه درسال 963میلادی)حدود 342شمسی(دربغدادتوسط معزالدوله ی بویه ای اجراشد.

با توجه به این مدارک اینگونه برمی آید سیاه پوشیدن وبازار بستن در عزای امام حسین علیه السلام به امر معزالدوله رسم یا رسمی شد.

می توان گفت که معزالدوله سوگواری برای خاندان رسول را عمومی کرد.که به زعم آقای بیضایی در این زمان تعزیه تحول نهایی خود را در آخرین نیم قرن دوره ی صفویه طی کرده است وبه آن شکلی که می شناسیم در آمده .

مشاهده شده در کتاب تعزیه در میناب اثر علیرضا میرشکاری ص39-38