نماز به منزلۀ کعبه وتکبیرالاحرام ،پشت سرانداختن ،همه چیز غیر خدا وداخل شدن در حرم الهی است ؛وقیام ،به منزلۀ صحبت دو دوست ؛ورکوع ،خم شدن عبد در مقابلِ آقاست ،وسجده ،نهایت خضوع وخاک شدن وعدم شدن در مقابل اوست ،ووقتی که عبد در آخر نماز ،از پیشگاهِ مقّدس الهی باز می گردد ،اوّلین چیزی را که سوغات می آورد ،سلامِ از ناحیۀ اوست .

“حضرت ایه الله العظمی بحجت (مدظله العالی)“